W okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania szkoły, tj. od 25 marca 2020 r. do 24 maja 2020 r. nauczanie uczniów będzie odbywało się z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość. Podstawowym narzędziem komunikacji pomiędzy uczniami, nauczycielami i rodzicami pozostaje dziennik elektroniczny Librus.
Wyłącznym narzędziem do zdalnego nauczania jest dziennik elektroniczny Librus. Wszystkie materiały (łącznie z linkami do materiałów interaktywnych) umieszczane będą w Librusie.
Zadania dla ucznia mogą być zadawane przez moduł Zadania domowe, w którym jest możliwość załączenia pliku do wykonania przez ucznia. Uczeń pobiera plik dowolnego rodzaju, odsyła rozwiązanie, które nauczyciel może ocenić.
Dozwolone formaty to: .odt, .ods, .pdf, .doc, .docx, .txt, .rtf, .jpg, .png, .avi, .mp3, .mp4, .mov, .ppt, .pptx, .pps, .ppsx . bmp, .zip, ogv, .zwf, .xls, .xlsx.
Klikamy na ikonkę Zadania domowe i wybieramy wszystkie w podanym przedziale czasowym albo wg przedmiotu.
Zadanie 1 zawiera tylko polecenia, zadanie 2 pozwala uczniowi pobrać zadanie i wysłać rozwiązanie. W zadaniu 3 uczeń pobrał zadanie i przesłał plik nauczycielowi do oceny. Ocena za zadanie będzie oceną z danego przedmiotu - kategoria: zadane domowe.
Sytuacja pandemii wymusza na nauczycielach, rodzicach i uczniach zmianę organizacji nauki. Podobnie jak dorośli, którzy muszą się nauczyć pracy zdalnej z domu, w którym jest wiele rozpraszaczy, tak i uczniowie - mogący we własnym pokoju znaleźć bardziej interesujące zajęcia niż pisanie rozprawek czy rozwiązywanie matematycznych zadań - muszą podjąć się nowego dla nich wyzwania.
Nauczyciel bez wsparcia rodziców niewiele osiągnie w edukacji. Odpowiednie motywowanie dziecka do pracy w domu to ważny czynnik wpływający na efekty w nauce. Dotyczy to głównie dzieci młodszych, ale często i nastolatki nie są wdrożone do samodzielnej pracy.
To, jak dziecko podejmie wyzwanie samodzielnej pracy przy pomocy na Internetu, zależy od zainteresowania rodziców/opiekunów. Jeśli rodzic rozmawia ze swoim dzieckiem o jego nauce, obejrzy zeszyty, zainteresuje się lekturą, wierszem do nauczenia na pamięć a przy tym będzie wyrażał słowa podziwu dla wiedzy dziecka, wówczas poczuje ono satysfakcję ze swoich osiągnięć. Chętnie też sięgnie po książkę, bez niechęci odrobi lekcje.
Dziecko musi czuć: rodzice są z nim, wspierają je w procesie przyswajania wiedzy. Rodzic musi mądrze zadysponować czasem swej pociechy, pokierować jego zainteresowaniami, ale także zaplanować czas na rozrywkę dziecka i jego odpoczynek.
Pomoc rodzica musi być adekwatna. Nie może on jednak wyręczać dziecka w nauce.
Podczas odrabiania lekcji rodzic winien być w pobliżu, aby dziecko mogło się do niego zwrócić w razie potrzeby. Należy je zachęcać, aby kontynuowało podjęty trud i wiedziało, że nawet jeśli nie podoła, jego starania zostaną dostrzeżone i docenione. Rodzic musi stosować pochwały.
Niezwykle istotnym elementem jest również miejsce pracy (własne biurko, pokój lub kącik), odpowiednia atmosfera domu (cisza, zrozumienie rodziny).
W domu, w którym rodzic odnosi się z szacunkiem do nauki i wykształcenia, dziecko zrozumie potrzebę konieczności pracy nad sobą, własnego rozwoju. Jeśli dziecko widzi rodzica z książką w rękach, pochylonego nad lekturą, utrwala sobie ten pozytywny obraz. Sam też w wolnej chwili będzie się doskonalił, przeczyta cos dla przyjemności, zamiast obejrzenia kolejnego odcinka serialu.
W domu powinny być słowniki, encyklopedie, czasopisma, aby dziecko mogło po nie sięgnąć. Internet nie zawsze jest rzetelnym źródłem wiedzy.
Zatem rodzic powinien: zorganizować dziecku naukę; mądrze kontrolować prace domowe; nie wyręczać dziecka; rozmawiać z nim, kiedy ono ma problem; szukać odpowiedzi na pytania: co jest dobrze, nad czym należy popracować; słuchać jego problemów i szukać wspólnie dróg ich rozwiązania.
Rodzic powinien też bawić się z dzieckiem i rozmawiać z nim na różnorodne tematy.
Każde dziecko musi mieć swój kącik do nauki obejmujący biurko, krzesło i półki na książki. Biurko ma najczęściej wymiary standardowe. Ważne jest, żeby było dobrze oświetlone.
Najlepsze krzesło to takie - najlepiej profilowane - z regulowaną wysokością siedziska i oparcia. Dobrze, gdy zaopatrzone jest w podpórki boczne pod łokcie.
Pilnujmy, aby dzieci pracowały samodzielnie w ciągu dnia, gdyż wieczorem są zbyt zmęczone, żeby pracować efektywnie. Nasza rola powinna ograniczać się do sprawdzenia, czy wszystko jest dobrze napisane, i wytłumaczenia tego, co jest niezrozumiałe. Nie odrabiajmy lekcji wraz z dziećmi! Łatwo się do tego przyzwyczają, a wtedy trudno będzie o samodzielność ich myślenia.
Dbajmy, aby dziecko kładło się spać dość wcześnie i o stałej porze. Sprzyja to łatwemu zasypianiu, a rano jest ono wypoczęte. Na godzinę przed snem dziecko nie powinno już oglądać telewizji, grać w gry komputerowe czy bardzo żywo się bawić, bo pobudzenie z tym związane utrudnia zaśnięcie.
7-10 latki powinny spać minimum 9-10 godzin; starsze dzieci do 8-9 godzin na dobę. Tylko wówczas będą w stanie właściwie pracować intelektualnie.
Dbajmy o zdrowe odżywianie i ruch na świeżym powietrzu. Regularna aktywność fizyczna sprzyja prawidłowemu rozwojowi każdego dziecka.
"Dziecko jest pergaminem szczelnie zapisanym drobnymi hieroglifami, których część tylko zdołasz odczytać lub tylko zakreślić i własną wypełnić treścią"
84-230 Rumia
ul. Świętojańska 11
sp4@rumia.edu.pl
+48 58 671 06 45
